slide1.jpgslide2.jpgslide3.jpg

Geschiedenis NKBC

DE KUIFHOENDERCLUB IN VOGELVLUCHT
Door Henk Peters & Luuk Hans

Wanneer je je verplaatst naar ruim 30 jaar terug sta je in herinnering ineens weer met enige fokkers in 1980 op de tentoonstelling van Avicultura in Den Haag bij de kooien van de baardkuif- en kuifhoenders. Op dat moment gingen enkele fokkers van kuifhoenders ons voorbij zonder ook maar iets tegen ons te zeggen. Toen werd er door één van de aanwezigen gezegd: ”Is het nu niet de hoogste tijd voor een speciaalclub?”. Wat als grap was bedoeld werd serieus genomen en na wat gesondeerd te hebben bij andere fokkers werd een commissie benoemd. Deze commissie bestond uit de heren H.J. Molenkamp, D.W. Diepenbroek, B.J. Peters, J.A. Peters en T.H. Peters. Deze lieden zouden de (baard)kuifhoenderfokkers benaderen en naar hun mening vragen. Begin maart 1980 werd ten huize van de familie Molenkamp de informatie uitgewisseld. Het resultaat was boven verwachting goed. Besloten werd om een schrijven uit te doen naar alle circa 100 kuifhoenfokkers, die bekend waren en een oproep in de fokkersbladen te plaatsen. De oproep werd zeer positief ontvangen, want ruim 50 fokkers reageerden terstond positief. Door de commissie werd besloten de kuifhoenfokkers uit te nodigen voor een bijeenkomst op 17 mei 1980 te Velp. De opkomst was heel goed en men was zeer enthousiast. Om precies 11.20 uur was de Nederlandse Kuif- en Baardkuifhoenderclub een feit. Ter plekke melden zich 26 fokkers als lid, welk aantal in de loop der jaren gestaag is aangegroeid.
Het begin

Niet iedereen is gelukkig met de komst van de nieuwe kuifhoenderclub. De toenmalige voorzitter van de NHC, de heer Meijer, heeft nogal wat bezwaren en ziet nadelige gevolgen voor de NHC. Gelukkig is de samenwerking altijd goed verlopen.
Als hij later baardkuifhoenders gaat fokken is hij ook actief lid van onze vereniging geworden en bezoekt hij, ondanks zijn hoge leeftijd, nog graag onze bijeenkomsten. Tijdens de eerste bijeenkomst zijn er nog geen kandidaten voor het eerste bestuur bekend, zodat eenieder kandidaten kan voorstellen. Toch moet er enige malen gestemd worden, vanwege een gelijk aantal stemmen voor meerdere kandidaten. Uiteindelijk wordt het eerste bestuur van de NKBC als volgt samengesteld: voorzitter T.H. Peters, secretaris D.W. Diepenbroek, penningmeester H.J. Molenkamp en voorts de heren H. Geerts en B.J. Peters.
Met deze bestuursverkiezing is de NKBC opgericht en opent de kersverse voorzitter de vergadering, waarbij 26 leden en enige belangstellenden aanwezig zijn. Daarna komen er enkele zakelijke handelingen aan de orde. De contributie wordt bepaald op fl. 12,50 per jaar. De eerste clubshow wordt ondergebracht bij de Europashow bij Savoa te Amsterdam. Gevraagd wordt om éénmaal per jaar een clubdag te houden; de eerste wordt vastgesteld op 23 augustus 1980 te Velp.
Ook de doelen van de club worden vastgesteld, onder andere;

    het veredelen van kuif- en baardkuifhoenders
    het geven van voorlichting
    het uitwisselen van fokmateriaal
    het houden van bijeenkomsten
    voorlichting geven aan de leden
    goed contact tussen de leden onderling bevorderen
    En alles te bevorderen wat met de liefhebberij in het algemeen en de (baard)kuifhoenders in het bijzonder te maken heeft.


Op de eerste clubdag in augustus 1980 brengt Ruud Kreton drie ontwerpen van een logo mee. Met algemene stemmen wordt ons logo gekozen en Ruud Kreton met applaus bedankt. Een bevriende fokker uit Twente (geen kuifhoenderfokker) biedt ons gratis 1000 vel briefpapier en enveloppen met logo aan.
In 1981 telde de club al 62 leden, hetgeen in 1983 was opgelopen tot 83. Op de clubdag dat jaar houdt de heer J. van Veelen en dialezing en biedt hij tevens de voorzitter een zelfgedraaide voorzittershamer aan, omdat hij wist dat die nog ontbrak.
Arie Boland, die al enige jaren bezig is met het terugfokken en creëren van krulveer kuif- en baardkuifhoenders, brengt de eerste dieren met succes op de clubshow. Hij mag alleen de grote hoenders inzenden, de krielen moeten nog voor erkenning worden ingezonden.
In 1984 wordt een seizoenscompetitie ingevoerd om op deze wijze inzendingen te stimuleren. Onze clubshow is ondergebracht bij de Gooilandshow; met 63 inzendingen is dit de laagste inzending tot dan toe. De clubdag wordt dat jaar door onverwachte omstandigheden verplaatst naar de catacomben van kasteel Rosendael, het domein van de Rosendaelse Schutters Sociëteit.
Het eerste lustrum

Op de jaarvergadering van 11 mei 1985 bestaat de club 5 jaar en wordt eenieder op koffie met gebak getrakteerd. Het ledental blijft stijgen en bedraagt 91 in 1986. Op de Noordshow worden voor de laatste maal witte krulveer baardkuifhoenkrielen van de familie Van Hermon goedgekeurd. Daarmede zijn de krulvederige baardkuif-krielen in alle kleurslagen erkend. Een prachtig succes, mede voor Arie Boland, de motor achter de krulveerfokkers. Tijdens de rondgang langs de kooien, die bij elke clubshow wordt gehouden, trakteert mevrouw Van Hermon, vanwege deze mijlpaal, de aanwezigen op champagne en gebak.
De club speelt al langer met de gedachte om een rasbrochure uit te geven. De heer Scheulderman heeft gelezen dat de kosten voor het uitgeven van zo’n brochure nogal hoog uitvallen en hij biedt zijn vakkundige hulp aan. Deze hulp wordt graag aangenomen. De heer J. van de Velden brengt op de clubshow die bij Avicultura is onder-gebracht de nieuwe kleurslag geelwitgezoomd bij de kuifhoenders. Heel fraaie en goedgezoomde dieren, maar niet iedereen is er even gelukkig mee, aangezien ze nogal sterk lijken op de geelwit-gezoomde baardkuifhoenders. Ook op andere gebieden zijn er initiatieven.
Ons lid M. Caarels biedt aan om stickers te maken en deze in onze stand te verkopen. Ook kan hij drinkglazen voorzien van ingeslepen kuif- en baardkuifhoenders. Deze glazen worden als ereprijs kado gegeven. In 1987 wordt het verzoek bij de NHDB neergelegd om tentoonstellinghoudende verenigingen te verplichten speciale drinkbakjes voor kuifhoenders te gebruiken, zodat de kuiven tijdens de show droog blijven. Dit verzoek wordt ingewilligd, maar in de praktijk komt er weinig van terecht. Op verzoek wordt er dan een lelijk elastiekje over het drinkbakje heen geplaatst.
Sporen bij de grote kuifhoenders

Het probleem met sporen bij hennen van grote kuifhoenders neemt ernstige vormen aan. Ook bij de keuringen wordt er streng op gelet.
Er wordt gezocht en gefit tot er iets teveel of te weinig spoorvorming wordt gevonden. Iets waar jaren niet op gelet is kan je niet in één of twee jaar wegfokken. De NKBC verzoekt dringend enkele malen om de fokkers meer tijd te geven.
Er wordt door de NHDB nauwelijks op gereageerd en er wordt besloten dat kuifhoenders met sporen terstond moeten worden uitgesloten. Resultaat is dat enkele prominente fokkers besluiten om te stoppen en hun dieren naar het buitenland verkopen. De grote kuifhoenders hebben zich nooit hersteld van deze episode, want men ziet ze nog nauwelijks op tentoonstellingen.
De penningmeester komt in 1989 met het idee om renteloze leningen met de leden af te sluiten. Het gaat om 60 certificaten van fl. 25,00 per stuk met een looptijd van 5 jaar, dat wil zeggen, elk jaar worden er 12 uitgeloot ter aflossing. Dit ter ondersteuning van de uit te geven rasbrochure. Men vindt het een goed idee. Voorts doet het bestuur het voorstel om ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan een eigen clubtentoonstelling te houden. Dit voorstel kan alleen uitgevoerd worden als alle leden zich volledig inzetten. Het voorstel wordt met handgeklap aangenomen.
Arie Boland biedt het bestuur een boekwerk aan over het ontstaan en het fokken van krulveer baardkuif- en kuifhoenders, in groot en in kriel. Door een 10-tal jaren van noeste arbeid en het overwinnen van vele tegenslagen heeft hij deze in hoge kwaliteit teruggefokt. Proficiat!
Voor leden die geïnteresseerd zijn is het boek voor fl. 15,00 te koop.
Onze secretaris, die ook een voortreffelijk timmerman blijkt te zijn, stelt in het bestuur voor om samen 5 kooien te maken voor de stand bij de clubshow. Hij weet wel adresjes te vinden waar het materiaal niet te veel kost. En zo stonden dus 4 bestuursleden enkele zaterdagen in een grote timmerfabriek te zagen, lijmen en schroeven onder leiding van Willem Diepenbroek. Nog enkele avonden gaas spannen en de 5 kooien waren een lust voor het oog. Geheel uitneembaar, dus goed te vervoeren. De eerste rit ging naar Ornithophilia in Utrecht, daar werden de kuif- en baardkuifhoenders geshowd zoals nog nooit op een show vertoond. Vriend en vijand is verrast door de fraaie presentatie.
Vele malen daarna heeft het bestuur de stand naar allerlei tentoonstellingen gesleept en er onze club op een voortreffelijke wijze mee onder de aandacht gebracht. Helaas is het niet altijd een leuk klusje. Eenmaal komen we 's avonds om zeven uur aan in Utrecht. Het is overvol bij het inkooien van de dieren. Wij mogen een andere ingang nemen, maar het duurt erg lang voordat de auto met aanhanger naar binnen kan. Als we eindelijk om 12 uur klaar zijn blijken vele poorten gesloten te zijn. 's Nachts om half twee waren de laatste bouwers thuis. Ook het boek is nog niet klaar, maar vordert voorspoedig. Wel moeten er een aantal foto’s inkomen. Dus gaan de voorzitter en de heer Speulderman een paar bloedhete zaterdagen het land in om mooie plaatjes te schieten, hetgeen maar ten dele lukte omdat veel dieren vanwege de hitte niet willen poseren. Ook de heer A.W. van Wulffte Palthe is diverse malen bezocht, omdat we uit zijn fraaie collectie boeken en schilderijen exclusieve foto’s mogen plaatsen in ons boekwerkje. Dit willen we tijdens onze jubileumshow uitreiken.

Tien jaar NKBC

De jubileumvergadering wordt gehouden op 19 mei 1990. Ook de partners van de leden zijn welkom. Na de koffie met gebak opent de voorzitter de vergadering en bezoeken de partners Velp. Het aantal leden bedraagt in 1990 92, waarbij als bijzonderheid kan worden vermeld dat van de oorspronkelijke 26 leden er slechts één is afgevallen! Thans, in 2005, zijn er enkele overleden, maar nog steeds zijn er 16 leden van het eerste uur.
Omdat eenieder in goede stemming is, worden certificaten uitgeloot en diverse daarvan aan de club geschonken en de contributie verhoogd naar fl. 15,00.
De eerste moeilijkheden omtrent het welzijn van dieren doen zich voor, maar we hebben op dat moment meer belangstelling voor onze komende clubshow te Velp. Het bestuur moet heel wat overleggen en rekenen om een goede show en een aantrekkelijk vraagprogramma aan te bieden.
Op het moment dat de penningmeester twijfelt over de financiële haalbaarheid zegt één van de bestuurders: “Als er een tekort ontstaat is dat voor mijn rekening!”. “Dit noteer ik direct!”, antwoordt de penningmester. Gelukkig is er geen tekort. Met 308 kuif- en baardkuifhoenders is het een hele mooie presentatie, waarbij de opening wordt gedaan door ir. A. Kuit, voorzitter van de Stichting Zeldzame Huisdierrassen.
Ondanks enige tegenspoed komt het boekje vier dagen voor de show gereed. De heer Speulderman neemt enkele honderden exemplaren mee naar de show en deelt mee dat hij het geheel zal sponsoren! Een mooi jubileumkado, wat zeer gewaardeerd wordt en met welk boekje we nog steeds zeer tevreden zijn. Het boekje kost fl. 10,00. De show levert vele goede predikaten en mooie prijzen, zodat iedereen tevreden is. Namens de leden bedankt de heer J. van Toorn het bestuur met het aanbieden van een goede fles wijn. Door ons bestuurslid B.J. Peters wordt een mooi bord gemaakt met het logo van de NHC. Dit wordt aangeboden aan de NHC en met het bestuur van de NKBC geplaatst in het Flevohof bij de NHC Hoenderhof.

Pseudo-vogelpest.

In de herfst van 1992 komt plotseling het bericht dat geen tentoonstellingen mogen worden gehouden in verband met het uitbreken van pseudo-vogelpest. Gelukkig wordt het verbod in de loop van het tentoonstellingsseizoen weer opgeheven. Wel kan daardoor de clubshow bij Gallinova geen doorgang vinden. Te elfder ure wordt besloten om, indien mogelijk, de clubshow onder te brengen bij Oneto. Met 142 (baard)kuifhoenders is sprake van een succesvolle show. Ook op de Europashow, ondergebracht bij de Noordshow, zijn 271 (baard)kuifhoenders ingezonden uit Nederland, Duitsland en Italië. In verband met de stijgende kosten wordt de contributie in 1993 verder verhoogd tot fl. 20,00. Ook het bestuur ondergaat voor het eerst sinds 1980 een verandering; de heer B.J. Peters stelt zich niet herkiesbaar en wordt opgevolgd door H.H.J. Spolders. Onder zeer slechte weersomstandigheden wordt de clubshow ondergebracht bij Aves te Alkmaar. Ook onze stand is opgebouwd. Jammer is dat in onze stand het konijntje van H. van ’t Hof is zoekgeraakt!
Dierenarts Van Tol houdt een hele goede en leerzame lezing op onze voorjaarsvergadering. De heer A. Boks breekt een lans voor een gezamenlijke show van oud-Hollandse rassen, in samenwerking tussen de BKU en de NKBC. De voorzitter ondersteunt het idee, maar de meerderheid van de leden heeft liever een eigen show. H. Geerts wordt bevorderd tot A-keurmeester en krijgt de felicitaties. Een groot succes is de clubshow, die is ondergebracht bij EPV te Ede. Ook de stand heeft veel bekijks. Doordat het gebruikelijke vergadercentrum bij de kerk in Velp zaterdags gesloten wordt verhuizen we naar de Schoonenberg, enkele straten verder in Velp.
H. Geerts en H.J. Molenkamp stellen zich niet meer herkiesbaar voor het bestuur; zij vinden dat na 14 jaar hun plaats door jongere leden ingenomen moeten worden. Nieuw worden benoemd J.J. Haeke en (wederom) B.J. Peters. De heren Geerts en Molenkamp worden bedankt voor hun vele bewezen diensten. De heer Molenkamp wordt benoemd tot ere-lid van de vereniging.
De laatste certificaten worden uitgeloot en veelal geschonken aan de vereniging. In augustus 1995 houdt de NHC een presentatie van alle Nederlandse rassen in het Openluchtmuseum te Arnhem. Mede dankzij de medewerking van de speciaalclubs wordt dit een groot succes. In het bestuur bestaat geen belangstelling om het penningmeesterschap van Molenkamp over te nemen. Na lang wikken en wegen biedt Diepenbroek aan om het penningmeesterschap te combineren met de functie van secretaris.

15 jaar oud

Hoewel op de ledenvergadering is besloten om geen eigen tentoonstelling te houden vanwege het 15-jarig bestaan doen zowel enkele bestuursleden als leden een beroep op de vereniging om toch een eigen show te organiseren. Het bestuur zegt dit toe, onder voorwaarde dat de clubshow bij Gallinova, vanwege de eerdere toezegging, doorgaat. In korte tijd lukt het om alles te organiseren; een zaal in Westendorp voor 500 dieren, keurmeesters, kooien, vergunningen e.d..
Een hele mooie show met bijna 300 dieren. Met mooie predikaten en alle clubrassen zijn in alle erkende kleurslagen aanwezig. Zelfs de witte zwartkuifkrielen, die niet erkend zijn, krijgen een mooi predikaat toebedeeld.
In 1997 geeft secretaris/penningmeester Diepenbroek aan het welletjes te vinden. Zijn taken worden verdeeld tussen Spolders, die penningmeester wordt en het nieuwe bestuurslid Luuk Hans, die secretaris wordt.
In het daarop volgende jaar geeft voorzitter Henk Peters aan het rustiger aan te willen doen. Dat mag na 18 jaar voorzitterschap! Voorzitter wordt Ben Peters en als nieuw bestuurslid wordt Huub Gubbels aangetrokken. Henk Peters wordt tijdens de jaarvergadering onder hartelijk applaus benoemd tot ere-voorzitter.
In diezelfde jaren brandt een discussie los over de kuifvorm en kuifgrootte in relatie tot zichtvrijheid. Deze discussie ontstaat in verband met de nieuwe wet op dierenwelzijn, maar ook door de dreiging van fokverboden in Duitsland. De discussie heeft soms een heftig karakter, maar uiteindelijk is eenieder er mee eens dat de kuif groot en stevig moet zijn en dat dan zichtvrijheid als vanzelfsprekend aanwezig is. De discussie heeft ook een belangrijke uitkomst voor de wijze van conditioneren. Afgesproken wordt om de gekleurde steunveren bij de kuifhoenders niet meer weg te knippen maar om een ‘vlindertje’ te laten staan.

20 jaar jong

Met een vernieuwd bestuur wordt het 20 jarige bestaan gevierd. De jubileumshow wordt ondergebracht bij de NHC, die haar 100 jarig bestaan viert met een mooie show in Wehl van Nederlandse rassen. Ook de NKBC-leden laten zich van hun beste kant zien met ruim 230 dieren. Voor het eerst zijn ook nieuwe kleurslagen, tollbunt bij de grote baardkuifhoenders en buff witkuif bij de kuifkrielen, te zien. Deze kleurslagen komen van oorsprong uit Duitsland. De aanwezig-heid van deze kleurslagen in Nederland bevestigen ook de toenemende internationale samenwerking, die onder meer vorm krijgt via en netwerk van speciaalclubs van kuifhoenders van Duitsland, Engeland, Zwitserland en Amerika. Daartoe is door de secretaris het INPC het Internattional Network of Poland Clubs, opgericht.
In het jaar daarop, 2001, worden drie nieuwe kleurslagen voorgedragen voor erkenning, overeenkomstig het nieuwe erkenningenbeleid van de NHDB. De tollbunte baardkuifhoenders, buff witkuifkrielen en witte zwartkuifkrielen. Slechts de laatstgenoemde kleurslag, een creatie van Luuk Hans, kan de toets der kritiek van de Standaardcommissie doorstaan. Tot een erkenning van andere kleurslagen is het nog niet gekomen.
In 2001 overlijdt Arie Boland aan een ernstige ziekte. Daarmee is de motor achter de krulveerhoenders ons ontvallen. Een zwaar verlies voor de krulveren, die dankzij de inspanningen van Boland de hele wereld hebben veroverd.
In hetzelfde jaar treedt Ben Peters af als voorzitter en wordt hij opgevolgd door Huub Spolders. Ben Peters wordt benoemd als ere-lid. Jaap van Asselt vult de vacature in het bestuur op. Voor het eerst sinds haar bestaan moet de NKBC het doen zonder een Peters in het bestuur!

25 jaar

Het meest dramatische moment in onze meest recente geschiedenis is de uitbraak van de vogelpest in maart 2003. Deze uitbraak begon op de Veluwe. In een tijdsbestek van enkele maanden zijn ruim 30 miljoen kippen geruimd in Nederland. Dit heeft veel menselijk leed veroorzaakt. De emotionele betrokkenheid van boeren, maar vooral van zogenoemde ‘hobbyboeren’, mensen met een beperkt aantal dieren, is volstrekt onderschat door de overheid. Emotionele taferelen met kippen op onderduikadressen en invallen met veel machtsvertoon van AIVD en politie heeft al spoedig geleid tot grote burgerlijke ongehoorzaamheid.
Hoe treurig ook in het algemeen, onze clubrassen worden van ruiming uitgesloten! Daar is een aantal oorzaken voor aan te geven. Belangrijkste is dat de Nederlandse overheid, in het kader van haar biodiversiteitsverplichtingen, voorzichtig moet omgaan met Nederlandse rassen die zeldzaam zijn. Dat geldt zonder meer voor onze clubrassen. Dankzij deze status zijn onze dieren aan de dood ontsnapt, hoewel diverse fokkers midden in de geruimde gebieden woonden. Wel moesten de fokkers strikte hygiëne-eisen, zoals ontsmettingsmatten, in acht nemen, maar iedereen heeft dat er wel voor over gehad. Gelukkig is het aantal leden, het aantal schommelt al enige jaren rond de 110 leden, niet afgenomen door de vogelpest.

Joomla templates by a4joomla